Kupujemy stolarkę okienną. Poradnik (cz.3).

W poprzedniej części artykułu omówiliśmy sprawy związane ze współczynnikiem całkowitej przepuszczalności energii promieniowania słonecznego. Dzisiaj omówimy kolejny parametr techniczny określający właściwości okien, który ma również wpływ na bilans energetyczny budynku oraz na komfort użytkowania pomieszczeń. Mowa tutaj o przepuszczalności powietrza.

Przepuszczalność powietrza.
Przepuszczalność powietrza określa ilość powietrza jaka infiltruje przez okno przy określonym ciśnieniu próbnym. Na podstawie odpowiednich norm, okna można zakwalifikować do jednej z czterech klas przepuszczalności powietrza, przy czym okna w klasie pierwszej doskonale przepuszczają powietrze a okna w klasie czwartej nie przepuszcza go prawie wcale.
Zgodnie z obowiązującymi przepisami techniczno – budowlanymi przepuszczalność powietrza dla okien w budynkach niskich, średniowysokich i wysokich powinna odpowiadać co najmniej klasie trzeciej, a w budynkach wysokościowych już tylko klasie czwartej.
Po określeniu ilości infiltrującego powietrza można wyznaczyć współczynnik infiltracji powietrza „a”.
Jednostką współczynnika infiltracji powietrza „a” jest m³/m·h·daPa^2/3. Opisywana wielkość oznacza ilość powietrza jaka infiltruje przez 1 metr szczeliny okna w czasie 1 godziny przy różnicy ciśnień 1 daPa jakie panują po obu stronach przegrody.
Współczynnik infiltracji powietrza „a” dla  klasy pierwszej powinien wynosić nie mniej niż 2,69 m³/m·h·daPa^2/3, a dla klasy czwartej nie więcej niż 0,16 m³/m·h·daPa^2/3.
Oznacza to, że aby zapewnić odpowiedni strumień powietrza wentylacyjnego w przeciętnym jednorodzinnym budynku mieszkalnym przy wbudowanych oknach zakwalifikowanych do klasy pierwszej przepuszczalności powietrza, całkowity obwód skrzydeł okiennych powinien wynosić około 67 metrów, a dla okien zakwalifikowanych do klasy czwartej powinien wynosić przynajmniej 1125 metrów.
O ile dla okien w klasie pierwszej jesteśmy w stanie zapewnić wymagany obwód skrzydeł okiennych w przeciętnym jednorodzinnym budynku mieszkalnym, o tyle dla okien w klasie czwartej jest już to niemożliwe.
W budynku z zamontowanymi oknami o wyższej klasie przepuszczalności powietrza wymagane jest przy wentylacji grawitacyjnej stosowanie nawiewników okiennych, które są w stanie dostarczyć niezbędną ilość powietrza wentylacyjnego na potrzeby higieniczno – sanitarne. Niestety rzadko sprzedawcy informują klientów o potrzebie zakupu nawiewników okiennych.
W przypadku braku takich urządzeń będzie dochodzić do podwyższenia wilgotności względnej powietrza w pomieszczeniach. Taki stan prowadził będzie do wykraplania się pary wodnej na chłodniejszych powierzchniach przegród i do rozwoju grzybów pleśniowych.
Brak skutecznej wentylacji grawitacyjnej to również powstawanie podciśnienia w budynku i nawiewanie powietrza zewnętrznego przez przewody wentylacyjne w kominie.
Opisana patologia stanowi jedną z głównych bolączek współczesnego budownictwa, która prowadzi do chorób użytkowników budynku – alergia, astma czy nowotwór.
Problem przestaje istnieć, jeżeli właściciel budynku zdecyduje się na montaż wentylacji mechanicznej nawiewno – wywiewnej z odzyskiem ciepła (rekuperacja). Jest to jedyne rozsądne rozwiązanie przy zamontowaniu okien w klasie trzeciej i czwartej przepuszczalności powietrza.
Należy pamiętać, że okna o niskiej przepuszczalności powietrza to również mniejsze straty ciepła na podgrzanie infiltrującego powietrza, co przekłada się na niższe rachunki za ogrzewanie.